سلام حاج اقا:
فکر مي کردم اين وبلاگ هم مثل بقيه است اما وقتي وارد شدم ديگه دوست نداشتم بيرون برم.انقدر موندم تا ديگه چشمام مانيتورو نديد .اره اين اشک هارو از دلتنگي و غربت بقيع وام گرفتم. دلم مي خواد دوباره جلوي گنبد خضرا بايستم و سلام بدم و از باب علي وارد مدينه علم ،مدينه عشق ... بشم.اگه ادامه بدم صفحه رو پر مي کنم. ان شاءالله 2 خرداد همه ي خاطرات رو تازه مي کنيم.
