اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
 دل من داند و من دانم و داند دل من

شب رحلت پیامبر مهربانی‌ها.. و شهادت فرزندش امام مجتبی..
چه دلگیر است زمین و زمان.. و چه سترگ است غصه‌های فاطمه..
من هم مثل شما و مثل تمام هستی دلگیرم... اما بوی مدینه می‌آید امشب...
امشب.. طبقه‌ی پنجم دانشکده‌ی فنی دانشگاه آزاد... اولین جلسه‌ی کاروان دانشجویی..
از همین امشب حال و هوایم عوض شد..
امشب کبوتر دلم با الله اکبر اذان مغرب به پرواز درآمد..
جانم از همین امشب بر سنگفرش سپید بین الحرمین بی‌تابی را آغاز کرد..
و خودم منتظرم پرواز 29 اسفند را.. وای که زمان چه دیر می‌گذرد خدایا!  

اینجا را یادتان می‏آید؟ روز اولی که با هم به زیارت رفتیم و آن مأمور وهابی آمده بود و نمی‏گذاشت با پیامبرمان حالی کنیم.. از همین جا هم سلامی کنید می‏شنود و جوابتان را می‏دهد نازنینی که عالم به یمن وجودش سرپاست

امروز در جلسه‌ی کاراوان یکی از همسفران خودمان را دیدم.. یکی که در 13 بدر هم با ما بود.. گفتم اینجا چه می‌کنی؟ گفت: در مسابقه‌ی سفرنامه برنده شدم و دوباره دارم می‌آیم.. اتفاق عجیب و جالبی بود.. هم برای من و هم برای راضیه رفیع زاده..

راستی دوستان اینجا هیچ سری نمی زنید انگار.. داشتیم بچه‏ها؟

آخر دست اینکه به یاد همه‏تان هستم و همواره در کنارم هستید.. مطمئن باشید   

وبلاگ حلقـــه
سلام
سفری دیگر
تو میروی به سلامت ....سلام ما برسانی..
[عناوین آرشیوشده]