وجود مبارک علی ابن ابیطالب (ع) به ما چنین فرمود که شما ظرف دانش باشید اگر ظرف دانش شدید زنده اید  واگر زنده بودید مسجد را آباد میکنید  شب قدر را آباد میکنید  کعبه را آباد می کنید تا برسد  به جای کسی که عصر خود را هم آباد کند فرمود اسمعو ا قولی و عوا منطقی حرفم را بشنوید و به منطقم گوش بدهید منطق من این است که جهان با علم وعمل صالح اداره میشود و دیگر هیچ ، آنچه در قلمرو طبیعت است ، سپری میشودواگر شمس وقمر است محکوم اذاالشمس کورت خواهد بود و اذاالنجوم انکدرت خواهد شد ومانند ان

واما شما یک موجود ابدی هستید ، نه شمس و قمر و راههای شیری سپهر میتواند زیورتان  باشد زیرا روزی  فرا می رسد  که همه موجودات سپهری در هم می ریزند ، شما فقط با لطف خدا زند ه اید با توحید الهی زنده اید و ثمن شما توحید خداست و بس ، فهمیدن اسمای حسنای الهی و خلیفه خدا شدن زیور شماست که ان الله حبب الیکم الایمان و زینه فی قلوبکم .

این سخن که گفته میشود : خیر الامور اوسطها ، یک سخن میانی است  یعنی بعد از ینکه سالک را از افراط و تفریط رهایی بخشیدند و ان را به هسته مرکزی عدل رساندند از آن به بعد خیرالامور اشدها و اوفرها واعلاها میشود  واین خیرالامور اوسطها برای  سالکان مبتدی است  تا از تند روی و کند روی برهند ، به آن هسته مرکزی عدل برسند اگر به این بارگاه باریافتند ، اعدل شدن ، اعلم شدن ، اتقی شدن ، اصدق شدن ، احق شدن براساس سرعت و سبقت فضیلت است . اینکه در دعای کمیل وامثال کمیل میخوانیم واخصهم زلفه لدیک ،اقربهم منزله منک همین است .

واینکه شما در جریان امام مجتبی (ع) می بینید که چند بار کل اموالش را تقسیم کرد یا همه اش را بین فقرا ویا نیمی از آن را بین فقرا تقسیم کرد این سخن از اسراف نیست ، اگر کسی متن صراط مستقیم شد و همه کارهای او قسط و عدل بود این سخی است  واسخاست و اسخا از مراحل قبل است هر اندازه ببخشد سخاوت او بیشتر میشود جای اسراف و تبذیر نیست تا چه کسی در هسته مرکز عدل قراربگیرد !

مابرای اینکه به این بارگاه علوی باریابیم موظفیم در جهاد اوسط واکبر راهی را طی کنیم که در جهاد اصغر این مملکت طی کرد اگر در جهاد اصغر در طی دفاع مقدس هشت ساله ایران انقدر مقتدر بود که هر زمینی را کربلا کند و هر روزی را عاشورا اگر بخواهد زمان را به کام خود برگرداند وکاری بالاتر از کار رواحها شهر وغدوها شهر بکند باید این دو شعار برسد کل ارض حرم الله و کل لیله لیله قدر این شدنی است .اگر برخی از کارها در اسلام ثواب هزار حج را دارد یعنی یک انسان مومن میتواند به جایی برسد که نه تنها لیله او خیر من الف شهر بشود بلکه لیله او خیر من الف عام ، من الف سنه شنود ! این انسان ابدی می  تواند یک شبه ره هزار ساله را طی کند ، نه هزار ماهه را !! به این شرط که  کل لیله لیله قدر بشود و کل ارض حرم الله باشد اگر او توانست زمین خود را همانند مکه بسازد  و زمان خود را همانند شب قدر بپروراند این میتواند کاری انجام بدهد که هزار سال را یک شبه طی کند  و در واقع شب قدر این خصوصیت را دارد که می تواند شبهای دیگر ما را هم شب قدر بکند.