|
نویسنده مطالب زیر: خدیجه کدخدایی
تو میروی به سلامت ....سلام ما برسانی..
|
یکشنبه 87 اسفند 11 ساعت 1:16 عصر |
|
چقدر جای من خالیست!
چقدر جای من آنجا بر سنگفرش مسجد خورشید
چقدر جای من آنجا پای درخت تسلیم
چقدر جای من آنجا روبروی چشمان سبز تو خالی ست!!
گوش کن میشنوی؟ این صدای شور من است که به جای من جاریست!
آن جا که میروی پروانگی با خود آور...یک دشت بندگی...و سبد دلت را چنان از نور پر کن تا ابد تهی نشود!
مسافر سرزمین نور! یاد پروانه های پارسال هم باش...دریغا.... صد افسوس...
تو که چمدان شوقت را بسته ای بگو 13 بهار که شد با دلم چه کنم؟
چراغ دل تو روشن...
|
| |
نظرات شما ( ) |
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
| 
